Oh en psssht:

Ik heb het al vanuit rood pluche gezien maar ze zullen er wel weer vanalles aan veranderd hebben. Dus ik kijk vanavond weer naar Lebbis & Jansen met hun Oudejaars. Om 20.30u is dat, op Ned3.

En als je dat niet haalt, dan mag je om 23.38u in de herhaling. Aardig van de VARA!

So no excuses. Kijken!

Beloofd is beloofd. Aan het eind van het jaar een lijssie. Zomaar wat willekeurige hoogte- en dieptepunten van het afgelopen jaar. En als bonus wat kleine wensen voor het volgende.

Soundtrack van 2002
Dansplaat - Brainpower (lalala kleurplaat, lalala glasplaat...enzoverder enzoverder)

Belachelijkste plaatje
I love Rock ? n Roll - Britney Spears (had nou niemand even kunnen zeggen dat zij echt helemaal niet rockt)

Gemiste HitKans van het jaar
Tof! van de het album Tof! van Skik had een leuke zomerhit kunnen worden. (zie ook Michiel)

Opvallendste live-act
Relax! (staan volgend jaar natuurlijk op elk festival, wat ik u brom) en Lebbis & Jansen en band (staan volgend jaar ws op geen enkel festival en laten we dat vooral zo houden)

Fijnste roodpluche voorstelling
Trilogie van Acda (hallo! daar zijn ze weer!) en de Munnik en Othello van het Noord Nederlands Toneel (nooit gedacht dat ik Shakespeare leuk zou vinden) eindigen gelijk. Eervolle vermelding gaat naar (hallo! daar zijn ze weer II) Skik voor hun aandeel. in de Nieuw Nederlands Peiltheatertour.

Meest overschatte nieuws 2002
Xander & Wendy trouwen niet (nee, daar had u mij dus NIET voor hoeven te sms-en in Frankrijk).

Hoogste verbazing
Dat ?zij daar in Den Haag? er dus eigenlijk nog minder van snappen dan ik (dusch).

TelevisieHoogtepunt
The Royal Wedding (tsja, Idols & KinkTV scoorden beiden even hoog, maar Idols is er in 2003 ook nog wel, kan je van KinkTV weer niet zeggen).

Idool van het jaar
Ryan Adams (wat is er ook alweer niet leuk aan hem? Wel closecall met Robbie, maar dat terzijde).

Loser(s) van het jaar
Veronicabestuur (als u niet weet waarom, mag u de archieven er nog es op na slaan).

Persoonlijke Overwinning
Zomaar en min of meer per ongeluk gestopt met roken (spijt van, maar wel stoer verder)

Persoonlijk dieptepunt
Weer niet verhuisd, weer niet verliefd (als u nog suggesties hebt voor beide categorieen, u zij wellekome)

Hoopvolle vooruitblik 2003
Verhuizen (echt hoor! echt!) en welja, verliefd. Kan er best bij, nog.

Wat in 2003 zeker mag brengen voor de gehele mensheid
Een optreden van Ben Folds in de buurt, Paradiso ofzo. En als dat niet kan...dan lijkt het me wel een leuk idee als de mensheid nu es niet zanikt over andermans ?normen en waarden? maar goon es kijkt of er in eigen boezem nog een hand te steken valt. Mag ook in Paradiso.

Ik meen dat ik het al vaker beschreven heb; het fenomeen je 's ochtend opstaat en dat er zomaar een liedje in je hoofd zit. Ik heb dat ongeveer elke ochtend. Soms gaat het over in de loop van de dag. Soms blijft het liedje hangen. Kan een dag duren, een week. Ik heb er zelfs eentje die al bijna een jaar lang op de meeste ongelegen momenten zomaar ineens de kop opsteekt en die aldus sommige mensen in mijn omgeving tot lichte wanhoop dreef. Waarvoor sorrie als u een van die iemanden bent. Kan er niks aan doen.

Ook vanmorgen was er weer een liedje. Waar ze vandaan kwam, geen idee. Er was geen directe aanleiding, ze was niet op de radio en ik heb haar ook niet op geluidsdrager. Limewire bracht geen uitkomst. Dus nu verveel ik u er ermee.

Ze zit in de trein
Ze houdt van zonnen en wijn
Ze is heel mooi ze is bruin
Ze zit wat schuin
Ze kijkt uit het raam
Sonja van Veen is haar naam
Met op haar schoot een cyclaam
Heel aangenaam
Die mooie Sonja van Veen
Waar gaat zij helemaal alleen heen
Sonja van Veen
Waar gaat zij heen
Zomaar alleen
Sonja van Veen
Nu pakt ze haar jas
En ze staat op neemt haar tas
Misschien moet Sonja van Veen
Gewoon een plas
Ze verlaat de coup?
En gaat wel richting wc
Komt langs de deurknop maar nee
Wat nu? Ojee!
Sonja blijft staan
En zij laat stilletjes een traan gaan
Sonja van Veen
Ben je alleen
Waar ga je heen
Sonja van Veen
De trein mindert vaart
Het lijkt of Sonja bedaart
Maar waarom is het dat zij zo droevig staart?
In het station
Stapt Sonja op het perron
En zij verdwijnt als een schim
Tussen ?t beton
Men ziet voor het raam
Alleen nog eenzaam de cyclaam staan
Sonja van Veen
Waar ging zij heen
Zomaar alleen
Sonja van Veen

Sonja van veen - Brigitte Kaandorp

Ik wilde mezelf een kerstkadootje geven.

Dus ik bestelde iets leuks op het internet, iets dat ik al een tijdje wilde hebben. Vorige week kwam het met de post. En hoewel hij er precies zo uitzet als op het plaatje ben ik toch teleurgesteld.





Want L is in Amerika wel heel erg XL.

En kleiner dan L hebben ze niet. 't Is niet dat ik nou zo mager ben (integendeel), maar die amerikanen zijn blijbaar allemaal erg L. Maar wilde dus graag een Ben Folds Five t-shirtje. Een zogenoemde girlie. En geen nachtpon.

Ik heb het shirt inmiddels al 3x op 90 graden gewassen. Helpt niks. Degelijk spul. Er zit aldus niks anders op; ik moet naar Amerika om dar bij een concert van De Man Zelf een babymaatje te kopen.

Heh. Wat vervelend nou.

Beter laat dan nooit en toepasselijk of niet:

claver's kersthit of whatever (in realaudio, hard aanzetten)

Zo.

da's ook weer voorbij.

Afgelopen zaterdag verscheen in Parool, AD en Volkskrant deze advertentie



De gehele zaterdag hoorde ik niets.

Op zondagochtend stond er een 'meneer' op mijn voicemail die ik terstond terugbelde. Hij had een woning in de aanbieding. Drie kamers, Amsterdam-Zuid, cv, ligbad, balkon, houten vloer, bladiebla, alles erop en eraan en een huur van ongeveer 750 gulden (reken zelf maar even naar zeuro). Te mooi om waar te zijn natuurlijk want er zat een dikke maar aan. Deze meneer wilde graag 15.000 uurie overnamekosten. Daar staat geen nul te veel. Vijftienduizend indeed.

Dezelfde middag belde er ene Harrie. Harrie vertelde dat ie een leuke zolderetage te huur had tegenover Artis. Alles inclusief 600 euro. Harrie noemde vanalles op, maar het woord slaapkamer viel bijvoorbeeld niet. Ondanks vrij voor de handliggende bezwaren maakte ik met beide heren een afspraak voor hedenavond.

Eerst maar es naar de man van vijftienduizend in Zuid. De meneer (want het was een echte meneer) had geen woord teveel gezegd. Alles zag er picobello verzorgd uit. Niet mijn smaak want veel te netjes, te yuppig, te 'kijk ons es leuk VTWonen wonen'. Maar wel goed. En op een fijne lokatie. En vooral duur dus. Het kwam er op neer dat het stelletje zelf een huis had gekocht en nu van hun huisbaas zelf een nieuwe huurder mochten zoeken omdat ze in de loop der tijd zelf veel geld in het huis hadden gestoken; nieuwe keuken, nieuwe badkamer, centrale verwarming ukenthetwel. Konden ze mooi hun geinvesteerde geld terug zien te verdienen. Luek voor hen, domper voor mij.

Zucht. Denk niet dat dit huis voor mij is weggelegd. Met zwaar gemoed verliet ik het pand.

Op naar Harrie.

Harrie had een mooie voordeur en woonde drie hoog. Trap een en twee zagen er fijn verzorgd uit. Maar bij de trap die mij naar Harrie zou leiden veranderde het uitzicht van blankgeschuurde treden in afgetrapte vloerbedekking en een leuning die zijn beste tijd gehad leek te hebben. Harrie zelf zag er niet veel fruitiger uit.

De beoogde zolderetage bleek uiteraard een morsige zolderkamer waar harrie nog een hele hoop mogelijkheden in zag. "En dan komt hier een keukenblad," wees hij op de aangekoekte gasplaat. En boven was eventueel ook nog ruimte om te slapen. Boven kwam je door een wankel keukentrape naar de allerhoogste zolder te nemen, dit alles verlicht door een schemerlamp aan een te kort verlengsnoer.

Maar ik zag het niet alleen al meteen, ik rook het ook: dit is niet wat ik zoek. Dit is eigenlijk wat niemand zoekt als ie een een weldenkend mens met nog een beetje levensvreugd en wat spaargeld is. Voor de zekerheid vroeg ik ook nog maar es wat de ruimte ook alweer kostte. "Tjsa, wat stond er ook alweer in de krant?" vroeg hij zich af. Ik noemde mijn bedrag. "Nou dat dus." Tuurlijk Harrie. Tot ziens Harrie!

Dusch.

Ik heb hier al vaker vermeld dat ik erg graag ergens anders wil wonen dan waar ik nu woon. Maar nu voel ik dat ik bijna de wanhoop nabij ben. Is er dan echt geen fatsoenlijke woonruimte te vinden? Wil iedereen een slaatje uit me slaan? Ben ik gedoemd om eeuwig in dit kot te blijven wonen?

En zo veeleisend ben ik niet eens. Vind ik zelf. Huizen zijn geen mannen tenslotte.

Hoera!

Moeilijk maar niet minder verslavend: een kwizje



hoe de fuk moet ik nou weten wat de echte naam van Alice Cooper is? Of van wie de Virgin Prunes een zusterband is? As if ik er ever van gehoord had, van de Virgin Prunes.

Trouwes, als je het wel weet ben je goon een muzieknerd. Lekker puh!

En nou wil ik wel es in dat klassement for cryin' out loud!

Je kan vanalles zeggen van een geruite flanellen pyjama

maar niet dat ie niet warm is

Phew.