Ik meen dat ik het al vaker beschreven heb; het fenomeen je 's ochtend opstaat en dat er zomaar een liedje in je hoofd zit. Ik heb dat ongeveer elke ochtend. Soms gaat het over in de loop van de dag. Soms blijft het liedje hangen. Kan een dag duren, een week. Ik heb er zelfs eentje die al bijna een jaar lang op de meeste ongelegen momenten zomaar ineens de kop opsteekt en die aldus sommige mensen in mijn omgeving tot lichte wanhoop dreef. Waarvoor sorrie als u een van die iemanden bent. Kan er niks aan doen.

Ook vanmorgen was er weer een liedje. Waar ze vandaan kwam, geen idee. Er was geen directe aanleiding, ze was niet op de radio en ik heb haar ook niet op geluidsdrager. Limewire bracht geen uitkomst. Dus nu verveel ik u er ermee.

Ze zit in de trein
Ze houdt van zonnen en wijn
Ze is heel mooi ze is bruin
Ze zit wat schuin
Ze kijkt uit het raam
Sonja van Veen is haar naam
Met op haar schoot een cyclaam
Heel aangenaam
Die mooie Sonja van Veen
Waar gaat zij helemaal alleen heen
Sonja van Veen
Waar gaat zij heen
Zomaar alleen
Sonja van Veen
Nu pakt ze haar jas
En ze staat op neemt haar tas
Misschien moet Sonja van Veen
Gewoon een plas
Ze verlaat de coup?
En gaat wel richting wc
Komt langs de deurknop maar nee
Wat nu? Ojee!
Sonja blijft staan
En zij laat stilletjes een traan gaan
Sonja van Veen
Ben je alleen
Waar ga je heen
Sonja van Veen
De trein mindert vaart
Het lijkt of Sonja bedaart
Maar waarom is het dat zij zo droevig staart?
In het station
Stapt Sonja op het perron
En zij verdwijnt als een schim
Tussen ?t beton
Men ziet voor het raam
Alleen nog eenzaam de cyclaam staan
Sonja van Veen
Waar ging zij heen
Zomaar alleen
Sonja van Veen

Sonja van veen - Brigitte Kaandorp