Nou heb ik verder zelf persoonlijk niets tegen voetbal ofzo. Iedereen moet maar mooi zelf weten of ie zin heeft om minimaal twee keer drie kwartier met nog een stuk of 20 anderen achter een bal aan te rennen . Dat sommigen daar dan buitensporig goed voor betaald krijgen; ook fine by me.
Ik vind het spel zlef ook best vermakelijk. Je hoeft er verder niet heel veel voorkennis voor te hebben om het te kunnen volgen. En fenomeen buitenspel kan ik al 32 jaar niet verklaren, dus denk ik dat ik dit jaar ook wel zonder die kennis overleef.
Dat in de supermarkten en andere grote winkelketens allerlei wanstaltig oranje producten verschijnen en er op televisie allerlei wazige programmas ontstaan, met wannebepresentatoren (hallo sjonnie de wolluf) waarvan het enige duidelijke element het balspel is; het zal wel.


Ik heb ook niet per se een hekel aan de kleur oranje, het haalt mij eigenlijk best wel op. Maar de schreeuwende tinten en variaties die nu overal tevoorschijn komen, doen wel een beetje pijn aan mijn ogen.
Ook bijbehorende gruwelijke liederen over hup holland, leeuwen, met zn allen en aanvallen vind ik wat minder. Ali B. die Hazes verkracht, Willeke A. die kennelijk haar nogouderedag veilig moet stellen, en nog een handjevol polonaiselopers. Schijnbaar heeft zelfs Guus M. zich bezondigd aan het opnemen van een voetbalgerelateerd lied. Ik maak voor hem geen uitzondering en zet voor elk oranjegebler acuut radio en tv af. Huuh.

Maar goed, zolang er nog geen wedstrijd te zien is of ik niet zelf in Duitsland ben, wil ik er eigenlijk nog niks mee te maken hebben, dat WK. En gelukkig, buiten die audiovisuele prikkels in media en winkels kan je er als voetballeek vooralsnog dus prima omheenleven.
Dacht ik.
Want gisterenochtend zit ik nietsvermoedend op de bank met een koffie als ik een overbuurman zijn balkon op zie stappen. Met een groot oranje gevaarte.
Ik hield mijn hart vast.
Een klein kwartier later zie ik hem worstelen met iets in rood wit blauw.
Nog een minuut of tien later heb ik een nieuw uitzicht.



Oh.
Ik woon dus in Bos en Lommer. Volgens mij een van de stadsdelen met het hoogste aantal allochtonen van Amsterdam. Dan zou je toch verwachten dat dit soort taferelen je bespaard blijven. Of iig dat verwoestend lelijke oranje niet het hele straatbeeld domineert.
Maar nee. De enige oranjehooligan van heel Bos en Lommer woont precies weer tegenover mij.

Zucht.
Doet Marokko eigenlijk mee met dat WK?