Mijn weblog

If i had words (part II)

Claire
22/01/2008 | 00:56 uur
in de categorie De wereld volgens

 


Nadat ik zelf enige basiskennis van het Australisch onder de knie had, was het natuurlijk niet meer dan voor de hand liggend dat ik DLMVDP ook wat bruikbaar Nederlands aan de hand deed. Dat leek hem wel handig. Want ik kan natuurlijk niet altijd als wandelende google fungeren als hij over een poosje 'De Nedderlaand' komt verblijden met zijn aanwezigheid.

Tijdens de vakantie in Canada had ie al een vocabulaire van 6 hele woorden van onze glorieuze taal weten op te bouwen. Of zeven, als je 'kedeng kedeng' als 2 woorden meerekent. En 'doei', 'ja', 'nee', 'natuur' 'roken' en 'trein' zijn uiteraard onontbeerlijk voor elke tourist die voet op onze bodem zet.
Al snel na mijn aankomst Down Under kwamen daar de woorden vuurtje (uitgesproken als future uiteraard), lekker, slaap, honger, dorst, stroopwafel en watermanagement bij. Meer heb je ook eigenlijk niet nodig hier.
Toch?

Want spreken wij als cosmopolitisch volkje niet allemaal iig wat basis-schoolEngels? In ieder geval genoeg om een goedbedoelende native english speaker die wat Nederlands onder de knie probeert te krijgen, acuut het gras onder de voeten vandaan te maaien door goon stug in zijn eigen taal te antwoorden. Omdat dat goon wat makkelijker converseert.
Maar dat gegeven nam DLMVDP niet acuut en onmiddellijk als waarheid aan. Want wij kunnen dan samen wel een leuke conversatie voeren, dat wil nog niet zeggen dat elke 'dutchie' zo briljant is als ik, natuurlijk. En dat is een citaat.
Er werd aldus voor de zekerheid een heusch Wat & Hoe in Dutch aangeschaft.

Een bron van vermaak, bleek al snel. Voor mij dan voornamelijk. Niet alleen vanwege het uiteraard zeer schattige accent waarmee eventueel handig van pas komende woorden werden opgelezen, maar vooral vanwege de keuze van onderwerpen die samenstellers van Lonely Planet hadden gemaakt. Want buiten de gewone categorien als "In Het Ziekenhuis" en "Pech Onderweg", was er ook een hoofdstukje "Excuses Bij De Politie" en "Liefde" en werd ik getracteerd op een van zeer charmant voorzien accent van wat Lonely Planet kennelijk als goeie versiertuuks ziet (â??Ik voel me aangetrokken tot jouw telefoonnummer.â?� Of wat te denken van â??Als je denkt mij te kunnen versieren, dan heb je het goedâ?�). Het leek mij het beste om hem maar in de waan te laten dat dit heel normale uitspraken zijn, waar wij Hollandsche kaasmeisjes acuut van in katzwijm vallen. Dit voor het geval hij met het boek onder zijn arm het Nederlandse nachtleven wilde gaan bezichtigen zonder mij.

De hilariteit die het gidsje bij mij teweeg bracht, deed DLMVP besluiten de meest bruikbare woorden maar goon along the way op te pikken. Maar ook dat bleek in de praktijk makkelijker gedacht dan uitgesproken.
Want het was mij dan zelf nooit zo opgevallen, maar het begon er toch serieus op te lijken dat in vrijwel elk Nederlands woord een g voor komt. Wat natuurlijk al bijna niet uit te spreken is voor die arme aussies. Leg dan nog maar eens uit dat er ook nog een verschil is tussen een zuidelijke en een randstedelijke g. Die ik beide toch echt heus wel vloeiend beheers.
En misschien heb ik wel een spraakgebrek, maar kennelijk klinken alle Nederlandse woorden die met een w beginnen alsof ze met een v worden gespeld.
Mijn verklaring dat de Nederlands in geschreven vorm toch echt wel heel erg op Engels leek, maar dat we ze alleen anders uitspreken, bood weinig soelaas.
I was Lost in Translation.


-to be continued/wordt vervolgd-

Reacties op If i had words (part II)

Plaats jouw reactie