Ik heb een collega.
Ohnee, dat begint al verkeerd. Ik heb wel collega's maar de collega waar ik het nu over ga hebben is alweer mijn ex-collega. Jajaja, het is natuurlijk een keisnelle wereld, die tieviebis.
Anyway. Ik wilde het even hebben over Bart.

Wie Bart aan de telefoon krijgt denkt dat Bart geimmigreerd is vanuit Amerika of Engeland of een ander land waar de rrrrr lustig rolt. Maar Bart komt goon uit de buurt van Doetinchem. Dus dat is wel een beetje raar aan Bart.
Wat bijvoorbeeld ook raar is, is dat hij blijkbaar de enige homo in Amsterdam is die niet weet wat Jimmy Woo is en ook van het bestaan van menig populaire band heeft onze Bart geen enkele weet. En dan heb ik het nog niet eens gehad over dat vreemde gebreide mutsje waar ie op een dag mee verscheen en die hij de hele week weigerde af te zetten, hoe wij hem ook beschimpten, uitlachten en probeerden te overtuigen van de belachelijkheid ervan.
Maar dat maakt allemaal helemaal niets uit. Want Bart is 1 van de meest onvermoeibare, enthousiaste mensen die ik ooit gezien heb.

Zelden ik zag ik iemand zo elke dag maar weer met een brede grijns en overgemotiveerd aan de slag gaan, terwijl het vaak helemaal niet zo op rolletjes ging. Elke gast die geregeld werd, was goed voor een 'superdepuper' of een highfive. Iedereen die 1 teen in de studio zette kon rekenen op een welluidend "wiehooooo" en applaus waarvan je oren nog urenlang natoeteren. En als Bart lacht, rinkelen alle glazen in het pand vrolijk mee.

Toen de Staat van Verwarring (aka VPRO's Spek & Bonenshow) er niet meer was om zijn tomeloze energie in kwijt te kunnen, verbaasde het mij dan ook helemaal niet dat Bart zijn pijlen acuut ergens anders op richtte. Terwijl de rest van ons nog twijfelend over de redactie dwaalde, vond hij binnen ongeveer 3 frames een nieuwe leuke baan (waar hij naar verluidt ook weer de ruiten uit de sponningen lacht). Ook ontving ik van de week een mailtje. Bart gaat namelijk iets doen voor een Goed Doel. Natuurlijk.

Hoi,

Dit komt misschien als nieuws, maar van 3-9 juni fiets ik van San Francisco naar Los Angeles om geld op te brengen voor de San Francisco Aids Foundation. Het zal de tweede keer zijn dat ik aan Aids Life Cycle (ALC) meedoe. Eigenlijk wilde ik dit jaar vrijwilligerswerk doen voor ALC maar toen ik vorige week de video?s van vorige edities bekeek, dacht ik: ik zal me daar een potje gek zijn. Ik wil niets liever dan die knieverbrijzelende 1.000 km fietsen, al was het maar om die enorme kick weer te ervaren en ik vierkant achter het goede doel sta.

Omdat ALC een sponsorfietstocht is en ik $2.500 moet inzamelen voordat ik aan de start mag verschijnen. Ik zoek daarom 25 mensen of groepjes mensen die me willen sponsoren voor $100 (ofwel ?80). Mijn vraag aan jou is: Wil jij me (samen met een groepje) sponsoren?

Om een idee te geven wat er met je donatie gebeurt, heb ik een nieuwscourant gemaakt ? jaja, daar is ?ie weer (zie bijgevoegde PDF bestand). Bovendien staat daarin hoe je kunt doneren. Ken je nou andere mensen waarvan je denkt: joh, die zouden Bart ook moeten sponsoren, stuur ?m gerust door.

Dus bij deze.
Houdt u van Goede Doelen (en dat zijn er ineens nogal veel tegenwoordig, kwam ik achter), bent u door mijn verhaal van Bartzelf gaan houden (maar hij schijnt net weer een nieuwe vlam te hebben dus wat dat betreft weinig kans, vrees ik) of bent u ook wel eens van SF naar LA gereden en weet u hoe fukkin ver dat is, zeker op de fiets, dan kunt u mij mailen, (ja claver@claver.nu, het is allemaal zo verskrikkeluk makkelijk) en dan zorg ik dat u daar een rekienngnummer voor in return krijgt. Of alvast ook die genoemde nieuwscourant.

Zo.
Ik heb vandaag in totaal 30 euro over gemaakt aan War Child.
En in Het Potje Voor BikingBart bij ons op kantoor gaat morgen ook een bijdrage.
Zou dat dan 'genoeg' zijn om een geweten in slaap te sussen?
Weltrusten.