Ik had al bijna een een stukje af. Vanmiddag getiept toen de server op het werk plat lag. Dan kan zoiets wel even tussendoor.
Het was een gezellig stukje geworden, over zingen op straat. Ik hoefde er alleen nog maar een muziekje bij te verzinnen en was van plan dat thuis nog ook nog wel even tussendoor te doen. Want ik kreeg visite en had ook nog een kaartje voor een IDFA-film. Een stukje posten kon daar nog best wel bij.

Maar in de auto onderweg naar huis hoorden we het nieuws.
Het was slecht nieuws. Erg slecht nieuws.
Wim Rigter heeft verloren van zijn lichaam. Verdomme.
Ik was best wel van slag. En ik ken hem niet eens.
Maar op één of andere manier greep het me (weer) bij de keel.
Ik was niet zo gezellig voor de visite. En naar de film ben ik ook niet geweest.

Ik heb wel een muziekje gedraaid.

Bah.
God zegt u? Welnee.
Soms is het Leven goon heel erg oneerlijk.