Ik denk dat ik de zieligste van de wereld ben.
Ik heb griep.
Dat is op zich nog niet zo'n ramp, alhoewel het een behoorlijk nasty one is.
Uweetwel, zo eentje van met een flanellen pyjama aan en een fleecetrui onder een winterdekbed kruipen en dan nog rillen. Bij ieder hoestje denk je dat je longen, die van schuurpapier zijn, het begeven en die drilboor in je hoofd mag nu ook wel eens ophouden die wattenbolletjes te lijf te gaan.
En niemand die sinaasappeltjes komt uitpersen, kiwi's halveren, kopjes slappe thee zetten of kippe(n)soep opwarmen. Enzo.
Niet dat ik ook maar zin heb in iets, maar het gaat om het idee natuurlijk.

Maar goed. Dat is dus nog te overzien. Iedereen is wel eens ziek.
Nee, het aller-aller-állerzieligste is dat ik morgen naar Het Boekenbal zou gaan.
Uweetwel, in de Stadsschouwburg. Met gala-outfits en schrijvers in het echt enzo. Mocht ik zomaar heen! Once in a lifetime opportunity blablabla.
En dan had ik ook al een kaartje voor het Bal der Geweigerden. Dus dat we dan morgen in onze geweldige ouitfits en met mooie haartjes enzo een beetje heen en weer zouden wandelen tussen Schouwburg en Paradiso. Dat was het plan.
Maar nee.

Uitgerekend nu ben ik ziek. Volgens mij ben ik normaalgesproken geen mietje als het op ziek zijn aankomt. Volgens mij ben ik eigenlijk zelden echt ziek (jajajaja behalve ziek in je hoofd, kop maar in). Volgens mij ben ik morgen nog niet zo ver opgeknapt dat ik langer dan ee uurtje rechtop kan wandelen.
Gadverdamme. Heb ik weer.

Boehoehoe.
Ik ben zielig.